Welkom in Bangkok

Dat is even wennen, zo'n altijd drukke, hete en vieze stad. Maar zeker ook leuk, al die bedrijvigheid en overal eetstalletjes met soms onbekend voedsel.

Rond drie uur leverde het taxibusje ons bij het hotel af. Het mooie witte gebouw van het Chillax resort lag als een baken aan het eind van een gewoon straatje in de drukke buurt rond Khao San road. We werden welkom geheten door hotelpersoneel in mooi geborduurde jasjes en we kregen allemaal een glaasje bessensap. Na het inspecteren van de kamers (wauw, wat mooi, zei Lucas) en het zwembad op het dak (nog meer wauw), gingen we gezevenen de buurt verkennen en meteen ook eten omdat we de lunch hadden overgeslagen. Onderweg waren we alleen gestopt omdat the little girl een pipi moest (dat viel nog niet mee op zo'n hoog Thais hurktoilet met ipv papier een emmer water).

Het was trouwens niet zo dat er niets was om voor te stoppen. Langs de weg tussen Hua-Hin en Bangkok is een haast onafgebroken lint van bebouwing: fruitstalletjes, winkels, tankstations en gigantische reklameborden. We keken onze ogen uit, want op de heenweg twee dagen geleden hadden we allemaal liggen pitten. Evert zat voorin om alvast de Thaise rijstijl te bestuderen.

Na het eten werd de dag afgesloten met avondzwemmen met uitzicht op Bangkok met verlichte gouden tempels. Jasper ontdekte nog een cobra op de dakrand maar die bleek gelukkig van plastic, waarschijnlijk een soort vogelverschrikker. Fenna had al boos tegen twee duiven geroepen dat ze niet uit het zwembad mochten drinken. Toen heb ik haar maar verteld dat die vogels alleen Thais verstaan.